HARA

Ürkütücü, ıslık çalan bir fırtına sesi ile açılır siyah ekran. Etrafta yer yer kar var. Yüzünü görmediğimiz bir adam, kucağında altı aylık bebekle panik halde koşuyor. Arkasından da Nermin. At ahırlarına girerler. Bir atın yanına geldiklerinde, hep birlikte aceleyle ve yırtarcasına bebeğin kıyafetlerini soyarlar. Bebek çırıl çıplak kalır. Nermin bebeği kucağına alır. Yüzükoyun vaziyette atın sırtına yatırır. Yüzünü görmediğimiz bir kadın elindeki bohçadan çarşafları çıkarır. Bebeğin ağzı açıkta kalacak şekilde, ata sararlar elbirliğiyle. Atın yularından çekerek ahırların dışına çıkarırlar. Ay ışığında ve karın beyazlığında sırtında bebek sarılı olan atı, gözlerinde yaşlarla görürüz. Filmimiz, bu sahne ile açılır. Çünkü öykümüzün düğüm noktası bu olaydır. At yetiştirme çiftliğinin sahibi Nermin Hanım ölünce tek varisi Melike, çiftlikteki bütün atları satılığa çıkarır.